براساس گزارش پاپ‌ساینس، ستاره‌های فوق سریع از این رو فوق سریع نامیده می‌شوند که به واسطه سرعت بسیار بالایی که دارند، بیش از یک میلیون و 600 هزار کیلومتر بر ساعت، می‌توانند بر کشش گرانشی موجود در کهکشان غلبه کرده و از آن بگریزند.
اخترشناسان از گذشته می‌دانستند این رویداد زمانی رخ می‌دهد که یک سیستم ستاره‌ای دوتایی در چنگال سیاه‌چاله‌ای به دام می‌افتد. تحت شرایط مناسب یکی از این ستاره‌ها خود را به کام سیاهچاله انداخته و دیگری با سرعتی غیرقابل تصور به سوی خارج از کهکشان حرکت می‌کند.
آشنایی با نکاتی درباره ستاره‌ها
طی دهه‌های گذشته، اخترشناسان موفق به شناسایی 18 نمونه از چنین ستاره‌های پرشتابی شده‌اند. به گفته اخترشناسان این ستاره‌های آبی‌رنگ می‌توانند از دل سیاه‌چاله‌ای در مرکز کهکشان فرار کرده‌باشند. اما اکنون محققان سری جدیدی از ستاره‌های فوق سریع را کشف کرده‌اند که به نظر از هسته کهکشان ایجاد نشده‌اند و معمای جدیدی را برای اخترشناسان به وجود آورده‌اند.
تا پیش از این اخترشناسان نمی‌دانستند این ستاره‌ها سرعت بالای خود را به واسطه چه عاملی به دست آورده‌اند، زیرا این ستاره‌ها ساختاری مشابه ساختار ستاره‌های دیگر داشتند و دانشمندان منشا آنها را مرکز کهکشان و یا هاله‌ای که آن را در برگرفته می‌دانستند، اما گزینه‌های دیگری نیز برای توضیح منشا این ستاره‌ها وجود دارد: تعاملات میان خوشه‌های کروی، دنباله‌ها یا فوران‌های ابرنواختری در صفحه کهکشانی از جمله این گزینه‌ها هستند.
برای تخمین زدن سرعت این ستاره‌ها باید موقعیت آنها را طی چندین دهه به دقت تعیین کرد و اگر خطایی کوچک در این محاسبات انجام بگیرد، سرعت ستاره‌ها بسیار بیشتر از آنچه هست به نظر خواهد رسید. اما درحال حاضر محققان باور دارند ستاره‌های‌پرسرعتی که تاکنون رصد شده‌اند به درستی در دسته اجرم پرشتاب جاگرفته‌اند.
